"လြမ္းသူ႔ရာသီ ရက္ေပါင္း ၇၃၀"

ခ်စ္သူရင္ခြင္ ႏြမ္းတဲ့အခါ..
စမ္းတစ္ရာလည္း ခမ္းေျခာက္ႏုိင္ပါသည္ ေမာင္..
ခ်စ္သူရင္ခြင္ မဲ့တဲ့အခါ..
ပန္းတစ္ရာလည္း ရနံ႔ေပ်ာက္ႏိုင္ပါသည္ ေမာင္...
ခ်စ္သူရင္ခြင္ ေပ်ာက္တဲ့အခါ...
မိုးေရာက္ေနလည္း ေႏြတစ္ရာကဲႏိုင္ပါသည္ ေမာင္...
ခ်စ္တဲ့ေမာင္...
ခြဲသြားတဲ့အခါ..  ေျဖသာရာ ဘယ္လို႐ွာကြဲ႕...
ေမာင္သင္မေပးခဲ့လည္း ... ရက္စက္တယ္ မေျပာျဖစ္တမ္း...
ေမာင္သိတ္ခ်စ္မွန္း..  သိေနခဲ့လို႔ပါ...
လြမ္းရတဲ့ေမာင္...
ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ရစ္တဲ့အခါ...
ရက္ေပါင္း ၇၃၀ ဟာ..  တစ္ဘ၀စာ အထိလည္း..
ညီမွ်သြားႏုိင္ပါတယ္ ေမာင္...
ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၄ မွာ စေတြ႕ခဲ့ၿပီး...
ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ စက္တင္ဘာ ၁၄ မွာ... ခြဲသြားဘို႔ ကံၾကမၼာ...
႐ွိေနတာ... ႀကိဳသိခဲ့ရင္...
တို႔...  မခ်စ္ခဲ့ပါဘူးေမာင္ရယ္...
မအခ်စ္ေၾကာင့္ ... ေမာင့္ကို ႏွစ္ရာက်ခဲ့တာ...
ကိုယ့္ ဇာတာ ေနာက္ ၁၀ႏွစ္.... မွ်ေ၀ေပးဖို႔... ျဖစ္ႏုိင္ခဲ့ရင္ ...
၅ ႏွစ္ပဲျဖစ္ေစ...  (အတူ) ခ်စ္ေနလိုက္ခ်င္ပါသည္ ေမာင္!...
အတူေန.. အတူေပ်ာ္ၿပီး..  အတူသာ ေသလိုက္ခ်င္ေပမယ့္...
အဖန္ငါးရာ.. ငါးကမၻာေၾကာင့္...
ေခ်ာက္ခ်ားစရာ.. ေဆာင္းအိပ္မက္ေတြနဲ႔...
ေမာင္ထားရာ.. ဘ၀႐ြက္ေၾကြေတာမွာ...
ေမာပန္းစြာ.. ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း...
ေမာင္ေပးခဲ့၀န္..  ေက်ေအာင္ထမ္းလို႔...
ေသသည့္တိုင္...  ေမာင့္ကိုလြမ္းမယ္..
"ခ်စ္ဦးသခင္"ရယ္...  သိေစေသာ္၀္......။

ထာ၀ရ.. "ေဆာင္းသစၥာ"